Έκτορας
Λέγαμε για τον Έκτορα ότι αποκλειόταν να τον έχει γεννήσει αυτή η στραβοκάνα, ότι ήταν αδύνατον να τον έχει σπείρει το μαυροτσούκαλο, κοντόπαχο ανθρωπάκι που είχε για πατέρα. Αυτόν, τον είχε πλάσει σε μεγάλα κέφια η Μούσα του Ομήρου, λέγαμε.
Όλοι τον ζηλεύαμε για το ευθυτενές παράστημά του, τη γερακίσια ματιά, τους ξανθοκόκκινους βοστρύχους που σκέπαζαν τους φαρδείς του ώμους. Τα θηλυκά έλιωναν στη θωριά του, όπως ανεβοκατέβαινε τους χωματόδρομους της γειτονιάς, πάνω στα πεντακόσια άλογα της κόκκινης μοτοσυκλέτας του, σαν άγγελος σταλμένος να κολάζει.
«Το γλωσσοφάγαμε το παλικαράκι», είπαμε οι προληπτικοί· «θεία δίκη» μουρμούρισαν οι θεοσεβούμενοι, που είναι πάντα οι μοχθηρότεροι· «αθάνατος», ψιθύρισαν δακρυσμένα τα ερωτευμένα κοριτσόπουλα, όταν μάθαμε ότι καρφώθηκε με τα χίλια πάνω σ’ ένα διερχόμενο, τρελό φορτηγό.
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick, 121 Words
