Έρως Τυφλός
Είμαι απ’ την Αριζόνα κι είναι από το Μπουρούντι. Ερωτευτήκαμε τρελά, μα λογαριάζαμε χωρίς την ξενοδόχο.
“Σκυλάραπα” τον αποκάλεσε η γιαγιά μου, μόλις της πήγα να γνωρίσει τον Προσπέρ. Μας έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα. Καημός δε θα ‘τανε, αλλά απ’ το κομπόδεμα της εσχατόγριας ζούσα κι εγώ.
“Αλλιώς μου τα ‘λεγες”, μουρμούρισε ο δικός μου, κοιτώντας με παραπονιάρικα. Άδικο είχε; Του είχα περιγράψει τη σπιταρόνα όπου θ’ αράζαμε, αν η γερόντισσα δεν ήτανε τέτοια ρατσίστρια. Και τα φράγκα…
Πού να το φανταστώ; Δεν είχε εκδηλωθεί ποτέ, η κακίστρω!
“Έχω τη λύση”, μουρμούρισε αποφασιστικά ο καλός μου, σκαρφαλώνοντας σαν αίλουρος τον κιγκλιδωτό αυλόγυρο.
Δεν έπρεπε να την καρυδώσει, μα τι επιλογές είχαμε; Εξάλλου, πόσα χρόνια είχε ακόμα να ζήσει, η στρίγγλα; Ελάχιστα!
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
