Θεία Δίκη
Πίναμε νερό στ’ όνομά του. Ήταν ένα αξιολογότατο τέκνο της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Χάρη στη λαμπρή επιχειρηματική του δράση και τη γενναιοδωρία του, είχαν προικιστεί αναρίθμητα κοριτσόπουλα· άλλα τόσα είχαν σπουδάσει, είχαν προκόψει. Μόνο θηλυκά βοηθούσε· αυτό ήταν το εμβληματικό χαρακτηριστικό των αγαθοεργιών του.
Βουβαμάρα έπεσε στο άκουσμα της τραγικής είδησης του χαμού του. Στα βάθη μιας χαράδρας αμέτρητης είχε βρεθεί διαμελισμένο το κορμί του, σφηνωμένο στα συντρίμμια της λιμουζίνας που οδηγούσε. Ούτε ίχνη ελαστικών στην άσφαλτο ούτε υποψία φρεναρίσματος· τίποτα. Έτσι, στα καλά καθούμενα, είχε στρίψει το τιμόνι δεξιά και σπάζοντας το στηθαίο απογειώθηκε· ίσως προς κάποιο άλλο, καλύτερο σύμπαν, είχαν πει κάποιοι θυμόσοφα.
Κάμποσες από τις ευεργετημένες, πολύ αργότερα, θα ομολογούσαν ότι είχαν υποκύψει στις διεστραμμένες ορέξεις του εκλιπόντος…
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick