Ιερό Μυστήριο
Κρατήθηκε από μιαν άκρια της τράπεζας, μην πέσει. Λυγίζανε τα καλλίγραμμα ποδάρια της· τη λίγωνε το διακριτικό του άγγιγμα. Η μυρωδιά του ταμπάκου στην αψιά ανάσα του, όπως της χάιδευε ηδονικά το ριζαύτι, την τρέλαινε!
Ο Θεός είναι αναμάρτητος -την ορμήνευε χαμηλόφωνα καθώς οι ατίθασες τρίχες απ’ το ξανθοκόκκινο γένι του ερέθιζαν τον ψηλόλιγνο λαιμό της- κι ο άνθρωπος εικόνα και ομοίωσή Του. Οι αμαρτίες μας είναι το φαίνεσθαι, έργα του Σατανά, μα κοίτα με στα μάτια, μη σκοτίζεσαι. Προσηλώσου στην ουσία, νοιώσε πώς μας δονεί το αγαθοεργό Άγιο Πνεύμα, αφουγκράσου τον παιάνα των παθών μας, πώς ψέλνουν οι Άγγελοι για χάρη μας.
Δεν άντεχε άλλο, γονάτισε και χώθηκε σχεδόν ολόκληρη, να κρυφτεί κάτω από το τρίχινο ράσο του εξομολογητή της.
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
