Σουαρέ
Τις βαριέμαι αφόρητα τις σαββατιάτικες εσπερίδες που διοργανώνει η γιαγιά, αλλά με τι καρδιά να χαλάσεις χατίρι σ’ αυτό το γλυκύτατο, γενναιόδωρο πλασματάκι; Το χειρότερο όλων είναι ότι το παμπόνηρο γραΐδιο όλο υποψήφιους γαμπρούς καλεί στο σαλόνι της· ναι, φυσικά για χάρη μου!
Ο αποψινός μουστερής ήταν ένας φαλακρός πενηντάρης με προκοίλι και πεινασμένο βλέμμα. Μεγαλομπακάλης. “Μετά το μήνα του μέλιτος, ο άνδρας μόνο για το πορτοφόλι του αξίζει”, μου ψιθύρισε συνωμοτικά σt’ αυτί η οικοδέσποινα. Ύστερα με προειδοποίησε αυστηρά ότι κινδύνευα να μείνω στο ράφι. Προφασίστηκα πονοκέφαλο κι έφυγα νωρίς-νωρίς.
Βγαίνοντας, είδα την υπέροχη γυμνή της πλάτη μέσα απ’ τον καθρέφτη του προθαλάμου. Γύρισε και με κοίταξε με ένα παθιασμένο βλέμμα που μαρτυρούσε την επιθυμία της να γίνει δική μου.
| #121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |121 Words
Περισσότερες ιστορίες 121 λέξεων ακριβώς από τον Αλέξανδρο Ρασκόλνικ