Curfew [Η Συγγραφέας]
Το ηλεκτρικό κομμένο απ’ το πρωί, έξω έριχνε καρεκλοπόδαρα και φυσικά ούτε συνδρομητική τηλεόραση ούτε υπολογιστής δουλεύουν χωρίς ρεύμα. Η έξοδος, κι αν ακόμα ήθελες ν’ αψηφήσεις τον καιρό, εξόχως προβληματική. Ορδές οπλισμένων Φρουρών της Δημοκρατίας περιπολούν νυχθημερόν, ντυμένοι με στολές χημικού πολέμου, χωρίς διακριτικά, και τ’ ακροδάχτυλο να χαϊδεύει τη σκανδάλη.
Χρόνια είχα να πιάσω μολύβι και χαρτί. Όλα απ’ το πληκτρολόγιο περνάνε πια. Το χέρι μου, στην αρχή έτρεμε μπροστά στην πρόκληση. Μετά, πιο θαρρετά, άρχισα κάτι ορνιθοσκαλίσματα, αλλά μου ήταν αδύνατο να συγκεντρωθώ. Από το διπλανό διαμέρισμα ακούγονταν τραγούδια και δυνατά γέλια. Παράνομη συνάθροιση, ασφαλώς. Σκέφτηκα να καλέσω την αστυνομία, αλλά προτίμησα να τους προειδοποιήσω. Με κάλεσαν μέσα για ένα ποτό κι ο πάγος έσπασε. Περάσαμε πραγματικά υπέροχα…
(Μια ιστορία 121 λέξεων ακριβώς εμπνευσμένη από τον εβδομαδιαίο αποκλεισμό μου από το μουτσουνοτέφτερο και το πάρτι στο Παρίσι.)
| #121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |121 Words
Περισσότερες ιστορίες 121 λέξεων ακριβώς από τον Αλέξανδρο Ρασκόλνικ
