Διακτίνιση
Είχε ξημερώσει ένα ηλιόλουστο πρωινό. Θα μεσημέριαζε όταν είπα να βγω έναν περίπατο κι έστειλα ηλεκτρονικό αίτημα εξόδου. Μετά συνειδητοποίησα ότι ήμουν ακόμα με τις νυχτικιές. Άρχισα να γδύνομαι όταν μου τρύπησε τ’ αυτιά ο πρωτάκουστος βόμβος. Η ταμπλέτα αναβόσβηνε μ’ έναν αλλόκοτο, επαναλαμβανόμενο ήχο.
“Κωδικός απροσδιόριστος. Μετάβαση εκτός τόπου και χρόνου, επιτρέπεται”, διάβασα και δεν πίστευα στα μάτια μου.
Είχα ακούσει τον αστικό μύθο. Υπήρχε, λέει, στο βαθύ διαδίκτυο μια εφαρμογή που σ’ έστελνε σ’ έναν άλλο κόσμο, όπου ο άνθρωπος δεν τρώει τις σάρκες του, έναν κόσμο χωρίς δυνάστες.
Έπρεπε μόνο να απαντήσω #Me_Too
Με τρεμάμενα δάχτυλα πληκτρολόγησα το μήνυμα και πατώντας το κουμπί, μια υπερκόσμια δύναμη με ρούφηξε μέσα στην οθόνη.
Ξύπνησα με ένα γλυκό χαμόγελο. Έβρεχε δυνατά.
| #121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |121 Words
Περισσότερες ιστορίες 121 λέξεων ακριβώς από τον Αλέξανδρο Ρασκόλνικ
