Άδικη Πράξη
Κάποτε που ένας άγνωστος περιπλανιόταν στα λημέρια της Αρτέμιδας, ο Έρωτας, αστειευόμενος, τη χτύπησε μ’ ένα από τα χρυσά του βέλη. Θαμπώθηκε από το κάλος του ξένου η Θεά μα, αμάθητη στ’ αγαπητιλίκια, έκανε ό,τι ήξερε καλύτερα: σημάδεψε αλάθητα και βρήκε τον παρείσακτο κατάκαρδα.
Οι Ναϊάδες μαζεύτηκαν γύρω από τη σορό θρηνώντας σιωπηρά. Τα ζωντανά βουβάθηκαν. Τα νερά κυλούσαν αθόρυβα. Οι Αέρηδες κρατούσαν την αναπνοή τους. Μέσα στη νεκρική σιγή, ενώνονταν οι ικεσίες ολάκερης της πλάσης για την ανάσταση του ομορφότερου πλάσματος που είχε περάσει από εκείνα τα δυσπρόσιτα μέρη. Η δολοφόνος, είχε επίσης μετανιώσει.
Ψηλά, στον Όλυμπο, οι υπόλοιποι θεοί διαβουλεύονταν. Αφού ομονόησαν, ο Απόλλωνας ανέλαβε να διορθώσει το λάθος της δίδυμης αδελφής του. Το δάσος άρχισε να ζει ξανά.
#121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |#Raskolnick | 121 Words
