Αδερφοφάδες
Με το Φάνη; Αδερφοποιτοί! Αντάμα μέχρι το θάνατο, είπαμε αναμεταξύ μας όταν μπαρκάραμε. Ναυτεργάτες. Φτώχια καταραμένη, τι να κάμεις…
Μια δόση, αρόδο Αμβέρσα, είπαμε να κατέβουμε, ν’ ανάψουμε ένα κερί στη Βαγγελίστρα. “Εντάξει”, είπε ο καπετάνιος, γιατί μας συμπαθούσε. Το πρωινό ήταν χτικιάρικο, όλο μουντάδα· μετά τον εκκλησιασμό, βρεθήκαμε απόξω από ένα καπηλειό. Κοιταχτήκαμε και μπουκάραμε.
Αρχίσαμε τα βέλγικα τσίπουρα και δώστου· σταματημό δεν είχαμε.
Στο ξαφνικό, ήρθε και στρογγυλοκάθισε απέναντί μας ο Διάολος. Μπουκιά και συχώριο. “Τη θέλω”, του ψιθύρισα. “Όχι, εγώ”, πετάχτηκε εκείνος. Μιλούσε το οινόπνευμα. Λόγο στο λόγο, τραβήξαμε τις κάμες, αν έχεις στο Θεό σου!
Αλληλοσφαχτήκαμε για τα ωραία μάτια της Φλαμανδέζας…
Εδώ κάτου, στoν Άδη, σταυραδερφοί πάλι είμαστε, ώσπου να μας κουβαληθεί η μορφονιά.
Μετά, βλέπουμε…
#121λέξεις #121words #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Άσκηση_Γραφής #Raskolnick #photo_collage #collage #collageart #digitalart #photoshopart #collageartist
