Ακούσματα
Τι να’ ναι, άραγε, ο Θεός, αν όχι ακούσματα; Τα διαγγέλματα του Προφήτη Του, επί της γης Μαδιάμ· οι ήχοι των παρατεταμένων χειροκροτημάτων κι οι αλαλαγμοί λατρείας του μασκοφορεμένου ιερατείου· οι οιμωγές του αψίκορου πλήθους που συνωστίζεται σε στάσεις λεωφορείων· οι λυσσασμένες βρισιές του λοστρόμου, οι κρότοι του μαστιγίου του πάνω στα κορμιά των κατεργάρηδων· τ’ αγκομαχητά τους· οι παφλασμοί των κουπιών της γαλέρας, που δεμένη στις γκόμενες του μόλου δεν κουνά μηδέ ρούπι· η μπουρού του πειρατικού πλοίου που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα· ο θόρυβος της κινηματογραφικής μηχανής που καταγράφει τις ύαινες να ουρλιάζουν εορταστικά, καθώς η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα.
Χωρίς αστεία, για σταμάτα μια στιγμή κι αφουγκράσου το «κλικ» του ποντικιού σου, δηλωτικό ότι ετούτη η αθλιότητα «σου αρέσει»…
Χανιά, 22–10–2020 ( από μια ιδέα κλεμμένη )
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick, 121 Words
