Απ’ τον κάλαθο των απορριμμάτων
Ένα… περισπούδαστο κειμενάκι απ’ αυτά των 121 λέξεων ακριβώς που σκαρώνω, το οποίο είχα ρίξει στον κάλαθο των αχρήστων, το ανασύρω με την αφορμή της χαρμόσυνης είδησης ότι η ερίτιμος κυρία Σοφία Βούλτεψη κοσμεί με την παρουσία της το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής:
Διάφοροι σχολιαστές από τις στήλες έγκριτων μέσων, όπως οι New York Times, έχουν καταπιαστεί επανειλημμένα με το θέμα, αλλά κανείς δεν έχει μπορέσει, ούτε να δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις ούτε να καταλάβει την εμμονή των Δυτικών με το χαρτί υγείας, όταν σφίγγουν οι κώλοι.
Πάντως δεν χωρεί αμφιβολία ότι σε εποχές πανικού, η αποθεματοποίησή του συνιστά μια πρώτης τάξεως επενδυτική ευκαιρία. Έτσι όπως γενικεύεται το κλίμα πανικού, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα παρουσιαστούν ελλείψεις αυτού του προϊόντος στην αγορά. Όποιος έχει στοιβάξει μια αποθήκη με ρολά, σίγουρα θα καταφέρει να θησαυρίσει.
Καθώς η κρίση θα κορυφώνεται, η ζήτηση χαρτιού θα αυξάνεται, άρα περισσότερα δένδρα θα κοπούν, περισσότερη ενέργεια θα καταναλωθεί επειδή, όπως λέει και το σχετικό ανέκδοτο, «βήχει ένας, χέζονται εκατό».
