Αυγουστιάτικο Φεγγάρι
Στα γιορτινά ντυθήκαμε, ανήμερα της οσιομάρτυρος Ελέσης. Στο λυκαυγές, το ποστάλι αρόδο. Η λάντζα σιγουρεμένη. Κατεβαίνει κόσμος, μπαγκάζια, κακό!
Ο ήλιος σηκώνεται γοργά μέσα απ’ τα πέλαγα· η πρώτη-πρώτη αχτίδα του χαϊδεύει το χείμαρρο των κόκκινων μαλλιών σου. Από την άκρη του μώλου σε παρατηρώ και πάει να σπάσει η καρδιά μου. Πανωραία, μπροστά-μπροστά στην πλώρη, ντυμένη στα κατάλευκα. Δε έχω μάτια παρά για σένα.
Σου έπιασα το χέρι, να αποβιβαστείς. Αγκαλιαστήκαμε. Ξανά, μετά από τόσο καιρό που μου ‘χε φανεί αιώνας.
«Ω! Τι διαλεχτός τρόπος να μπούμε στον Αύγουστο, αγάπη μου!», τιτίβισες.
[…]
Μ’ άφησες για κάποια άλλη, με ξεγέλασες· χειμώνας τώρα, βροχερός, κρύος. Κατασκότεινο το νησί, χαμένο μέσα στους μανδύες της θαλασσινής μπόρας. Δεν έχω τίποτα να περιμένω απόταν αποχαιρέτησες.
#121λέξεις #121words #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Άσκηση_Γραφής #Raskolnick #photo_collage #collage #collageart #digitalart #photoshopart #collageartist
