“Δωρητής” Οργάνων
Μέσα απ’ τα ερείπια της ζωής του είχε περισώσει ένα κεραμίδι, μα τώρα πάει, το έχανε κι αυτό.
Ένα βιοτεχνικό δάνειο από αλλοτινές, ρόδινες εποχές, είχε κοκκινήσει. Είχε βγάλει νύχια γαμψά και δόντια κοφτερά, κοντεύοντας να τον κατασπαράξει ζωντανό.
Είχε σκεφτεί να πάρει ένα περίστροφο, να μπει στην τράπεζα, κι όποιον έπαιρνε Χάρος, μα τι του φταίγανε κι οι υπάλληλοι;
Τις είχε ακουστά τις σκοτεινές σελίδες του διαδικτύου. Βρίσκεις τις άκρες, άμα θέλεις.
Με το συμβόλαιο που υπέγραψε, πούλησε καρδιά, νεφρούς, ό,τι μπορούσε να πουληθεί. Μόνο το συκώτι του ήταν πειραγμένο, δεν το θέλανε.
Σ’ έξι μήνες, θα ταξίδευε στη Μπραζίλια να παραδώσει το σαρκίο του. Με τόσους παράδες που ’χε κονομήσει, θα καλοπερνούσε ως τότε: ας πάει και το παλιάμπελο.
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick, 121 Words
