Εάλω η Κρήτη
Μιαν ανοιξιάτικη βραδιά, στα παράλια της Κρήτης έπνευσε ένας γλυκύς πουνεντογάρμπης που έριξε τον Τάλω σε μεγάλη απελπισία. Κοχλάζανε τα θεϊκά υγρά που κυλούσαν στις χάλκινες φλέγες του, φουντώνανε τα μυαλά του.
Ο παντογνώστης Ήφαιστος, ήξερε τι έτρωγε τον φοβερό γίγαντα και τον λυπήθηκε· παιδί του ήταν κι αυτός. Κουτσαίνοντας, χώθηκε στο εργαστήρι του· πήρε χρυσάφι και ήλεκτρο, πέφτοντας με τα μούτρα ακάματος, ώσπου τέλεψε τη δουλειά.
Η Μηχανή που μαστόρεψε, ήταν εφάμιλλη της Αφροδίτης σε θηλυκότητα, με μάτια τρυφερά που μάγευε το κεχριμπάρι τους.
Κουζουλάθηκε από τον πόθο ο ακοίμητος φρουρός του τόπου, αντικρίζοντας την πανωραία ισάξιά του. Χέρι-χέρι, χάθηκαν στα πρασινογάλαζα πελάγη, γυρεύοντας τόπο να πολυαγαπηθούν, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες.
Έτσι αφύλαχτη, κουρσεύτηκε η Μεγαλόνησος από τους Βησιγότθους…
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick, 121 Words
