Η Ζωντοχήρα
Ήτανε, πραγματικά, ο Σατανάς προσωποποιημένος. Μόνο να κοίταζε αρσενικό μ’ εκείνα τα ζαφειρένια μάτια της, αυτοστιγμής γινότανε, ο φουκαριάρης, χαλί να τον πατήσει με τα καλλίγραμμα ποδάρια της.
“Χάνομε τα στεφάνια μας”, τσιρίζανε οι γυναίκες. Κάποιες ξεσηκωθήκανε, τρέξανε στον Μητροπολίτη· άφρισε εκείνος, σαν άκουσε τα καθέκαστα για τη λεγάμενη. Σήκωσε το πλαδαρό χεράκι του κι επιβάλλοντας σιωπή στην ομήγυρη, εκτόξευσε βαρύ αφορισμό. και ζήτησε απ’ το Γραμματικό να τον καθαρογράψει. Ύστερα, με φωνάξανε. Αφού προσκύνησα, ο Άγιος Πατέρας μου εμπιστεύτηκε σφραγισμένο με βουλοκέρι πάπυρο. Αυτοπροσώπως να τον παραδώσω στην τρισκατάρατη, διέταξε.
Έτσι, η Eκκλησία έχασε έναν πολλά υποσχόμενο δόκιμο κληρικό, την αφεντιά μου. Κι εγώ πλάσμα του Θεού είμαι, πώς θα μπορούσα, τάχα, ν’ αντισταθώ στο θεσπέσιο βλέμμα μιας τέτοιας καλλονής;
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
