Ηθικοπλαστικόν
Το Δεσποτάτο του Μοριά είναι απ’ τα λιγοστά μέρη που δεν έχουνε πατήσει οι Παπικοί. Ορθόδοξος εγώ, και μάλιστα ευσεβής, εκεί αποφάσισα να ζήσω. Οι συστάσεις μου ήτανε τρανταχτές, εξασφάλισα τη θέση του Τελώνη στη Γλαρέντζα.
Το εμπόριο άκμαζε, τα τορνέζια πέφτανε βροχή στον κορβανά των Παλαιολόγων. Αμειβόμουνα πλουσιοπάροχα για τις υπηρεσίες μου· οποιοσδήποτε άλλος, θα έβαζε και στην άκρη. Όχι εγώ! Εμένα που μ’ έχανες που μ’ έβρισκες, στα σπίτια με τα κόκκινα φανάρια. Τι τα θες, άρχισα να βάζω χέρι στο Ταμείο. Ένα μικρό μαγείρεμα στα κατάστιχα κι ούτε γάτα ούτε ζημιά, πίστευα, ζώντας βίο ανθόσπαρτο.
Τώρα, απόξω απ’ το ανήλιαγο μπουντρούμι που μ’ έχουνε χωμένο, τους ακούω να στήνουνε το ικρίωμά μου. Δεν πολυμετανιώνω, ήτανε καλά όσο κράτησε…
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
