Ιδανικός Αυτόχειρας
Στριμωγμένος μέσα στο αγουροξυπνημένο πλήθος, δεν πίστευε στα μάτια του. Στην απέναντι αποβάθρα, η οικία φιγούρα έφεγγε σαν απόκοσμος ήλιος μέσα στη σκυθρωπή ανθρωποθάλασσα, θρυμματίζοντας τη δυστυχία του. Μόνιμη πρωταγωνίστρια των υγρών ονείρων του, η άγνωστη ομόρφαινε τώρα και τον ξύπνιο του.
Τα λιγοστά μέτρα που τους χώριζαν, φάνταζαν με την άβυσσο ανάμεσα στην Κόλαση και τον Παράδεισο.
Όπως ακουγόταν ο θόρυβος του συρμού που ζύγωνε, η λογική του στιγμιαία τον προειδοποίησε. Η καρδιά του, χορεύοντας ξέφρενα μέσα στο στήθος του, άλλα του έλεγε. Προλάβαινε. Πήδηξε μέσα στο φρεάτιο των σιδηροδρομικών γραμμών. Την άλλη στιγμή, το τραίνο τον κομμάτιασε.
Ακολούθησε πανδαιμόνιο.
Μόνο μια λυγερόκορμη, ντυμένη στα λευκά, ξεχώριζε μέσα στο πλήθος ατάραχη και χαμογελαστή. Η αποστολή της είχε στεφθεί με επιτυχία…
#121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |#Raskolnick | 121 Words
