Κορσικανοί Αδελφοί
Όταν οι υπόλοιποι Κορσικανοί ήρθανε να μας χαλάσουνε επειδή η φάρα μας δεν προσκυνούσε τον Πάπα της Ρώμης μα τον Πατριάρχη των Ρωμιών, ταμπουρωθήκαμε.
Δεν ήμαστε τίποτα άμαθοι, ίσα-ίσα. Από τη Μάνη είχανε έρθει στο νησί οι προπαππούδες μας. Από αμούστακα ακόμα παιδιά, με γεμάτες τις πιστόλες κάτω απ’ τα μαξιλάρια μας κοιμόμαστε.
Μα η πολιορκία, καλά κρατούσε. Σωνότανε το στάρι. Σφάξαμε όλα μας τα ζωντανά. Σφίξαμε τα ζωνάρια. Τα αχαμνά πηγάδια μας, κατακαλοκαιριάτικα, στεγνώνανε κι αυτά· άρχισε να μας βασανίζει η δίψα.
Δεν είχαμε επιλογή. Πήρανε οι γριές τις ιερές εικόνες αγκαλιά και μπήκανε μπροστάρισσες του συρφετού. Οι άνδρες, νέοι, γέροι, όλοι μας αρματωμένοι μέχρι τα δόντια, ακολουθήσαμε. Τα γυναικόπαιδα κι οι γκαστρωμένες από πίσω, οι μωρομάνες τελευταίες. Αλίμονο, ξεκληριστήκαμε!
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
