Κουμπί Πανικού
Δεν μπορούσε να μου συγχωρήσει το κέρατο που του φόρεσα. Kάπου τον καταλάβαινα, αλλά μ’ έδερνε αλύπητα. Εντάξει που πάνω στα νεύρα του μ’ είχε χτυπήσει, όταν μας έκανε τσακωτούς με τον άλλο, το μαλάκα· πέστε ότι μου άξιζε. Έγκλημα και τιμωρία, έτσι δεν πάει;
Αλλά να με κοπανάει καθημερινά ουρλιάζοντας φράσεις ακατανόμαστες, ήτανε άδικο, και του το είπα. Τότε, με βάρεσε ακόμα χειρότερα.
Να φύγεις, μου είπε η Προκοπία, από δίπλα, που τίποτα δεν της ξέφευγε. Και που να πήγαινα, άφραγκη; Στο δικό της το αχούρι με τα πέντε κουτσούβελα; Πήγα στην αστυνομία, που να μην πήγαινα. Μου εγκαταστήσανε μια εφαρμογή στο τηλέφωνο. Στην ανάγκη, να πατήσω το κουμπί, είπανε. Το πάτησα.
Τρεις ώρες κείτομαι νεκρή κι ακόμα να φανούνε…
#121λέξεις #121words #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Άσκηση_Γραφής #Raskolnick #photo_collage #collage #collageart #digitalart #photoshopart #collageartist
