Μέγαιρα
“Δεν υπάρχει πιο άγριο θεριό απ’ τον άνθρωπο, όταν κατέχει δύναμη ίση με τα πάθη του”, λέει κάποιος σοφός, κι αυτή η σκρόφα, ήταν η ρήση προσωποποιημένη. Φιλόδοξη μέχρι αηδίας και κυριολεκτικά αδίσταχτη! Επί πτωμάτων είχε πατήσει, προκειμένου να φτάσει στην κορυφή της ιεραρχίας· πτώματα συντρόφων που η ίδια είχε μαχαιρώσει πισώπλατα. Καθίζοντας, επιτέλους, στη διευθυντική καρέκλα, περιμέναμε ότι θα καταλάγιαζε κάπως, μ’ αυτή έγινε επιθετικότερη, χειρότερη από ποτέ. Οι πάντες υποφέραμε στα γαμψά νύχια της. Ένας θηλυκός δαίμονας μ’ αγγελικό πρόσωπο. Υπολογίζω πως κανείς δεν λυπήθηκε όταν μαθεύτηκε ότι βρέθηκε μέσα σε μια λίμνη αίματος, άγρια δολοφονημένη. Αντιθέτως, μπόλικοι θα πρέπει να ήμαστε όσοι από μέσα μας ευχαριστήσαμε το άγιο εκείνο χέρι που μας απάλλαξε από την άθλια παρουσία της.
| #121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |121 Words
Περισσότερες ιστορίες 121 λέξεων ακριβώς από τον Αλέξανδρο Ρασκόλνικ