Μοιραίος Έρωτας [VI]
Λαγόνες στενές, σχεδόν αγορίστικες, σε πόδια δουλεμένα με σμίλη θεϊκή· στήθια αυθάδη, μικρούτσικα, ίσα που θα γεμίζανε τις παλάμες μου, αν αποκοτούσα ν’ απλώσω χέρι ερωτικό στο ομογάστριο, τορνευτό κορμί.
Κολυμπώντας στις σκοτεινές λίμνες των ματιών της, ζεματιζόμουν από τη θέρμη των ποθητών, φιλήδονων χειλιών της κι η ψυχή μου κάλπαζε αχαλίνωτη ως τις εσχατιές απαγορευμένων οριζόντων. Αποζητούσα να πνιγώ στον χείμαρρο των μελανών αβροβόστρυχων που έρεαν ορμητικοί στον κύκνειο λαιμό της, αλλά η Νέμεσις, τρομερή, με συγκρατούσε αλυσοδεμένη.
Μια νυχτιά αφέγγαρη, θρυμμάτισε η ίδια τ’ ατσάλινα δεσμά μου.
Παραδοθήκαμε στα κελεύσματα του αμοιβαίου πόθου, γυρεύοντας καταφύγιο σε σύμπαντα μακρινά, πυρακτωμένα. Ξέραμε ότι οι ανθρώπινοι θεοί δεν θα συγχωρούσαν ποτέ την ανίερη ένωσή μας, μα ευελπιστούσαμε στην αρωγή δύναμης υπέρτατης, στοργικής…
#121λέξεις #121words #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Άσκηση_Γραφής #Raskolnick 121 Words #photo_collage #collageart #digitalart #photoshopart #collage
