Μοργκάνα
Λένε ότι τα πολύ γαλήνια πρωινά, στις αρκτικές θάλασσες, στο βάθος του ορίζοντα αχνοφαίνεται η φιγούρα της. Δεν μπορείς να διακρίνεις το πρόσωπό της, μα ξέρεις ότι σε κοιτάζει κατάματα· το αισθάνεσαι, όπως το παγιδευμένο θήραμα νοιώθει το αναπόφευκτο, τη στιγμή του θανάτου του.
Ναι, είναι αλήθεια ότι πολλοί αναζητούν τη Μοργκάνα, την πανωραία Μάγισσα των δεκαεπτά βασιλείων, όχι χωρίς σπουδαίο λόγο. Λέγεται ότι οι εραστές της γίνονται σπουδαίοι ηγέτες και μεγάλοι στρατηλάτες. Ο Αλέξανδρος ήταν ο ένας, ο Ιούλιος ο άλλος, ο Μωάμεθ ένας τρίτος… Μετρημένοι στα δάχτυλα της Ιστορίας.
Όλοι την θέλουν, όλοι ελπίζουν στην εύνοιά της. Ελάχιστους στα βάθη των αιώνων έχει πάρει στο κρεββάτι της. Των μυριάδων άλλων τα κορμιά, πετρωμένα σωρεύονται στα σκοτεινά βάθη των ωκεανών.
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick