Ο Ανέστης
“Είναι ένας άγγελος πεταμένος στα σκουπίδια”, φτάσαμε να λέμε για τον Ανεστάκη το Μουσαγέτα. Μάστορας μεγάλος του μπουζουκιού, με φωνή στεντόρεια, σωστή. Παράστημα; Ομορφιά; Δεν υπάρχουν λόγια!
Τι τα θες, έπεσε με τα μούτρα στη Ρόζα τη Σμυρνιά, που είχε πέσει με τα μούτρα στην παραμύθα, που είναι μεταδοτικότερη κι από την ωχρά σπειροχαίτη, αν με εννοείς. Κόλλησε κι αυτός…
Άρχισε να χάνει στροφές. Οι μαγαζάτορες δεν θέλανε φασαρίες κι οι κομπανίες τον αφήνανε στην απ’ έξω, έστω και με βαριά καρδιά καθότι βιρτουόζος.
Έμπλεξε με κάτι κλεφτρόνια. Γρήγορα τον μπαγλαρώσανε αλλά δεν ξαναβγήκε απ’ τη φυλακή. Εκεί μέσα τον εφάγανε κάτι μόρτες, για ένα σκονάκι.
“Ένα! Το φαντάζεσαι ρε Παύλο;”
“Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει”, απάντησε θυμόσοφα εκείνος.
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
