Ο Χατζημιχάλης
Τρελοαίματος ήτανε ο Μιχάλης. Πήγαινε γυρεύοντας να καταταχτεί στα σουλτανικά φουσάτα, στο Χαλέπι, μα λοξοδρόμησε για τα Γιεροσόλυμα. Να προσκυνήσει ήθελε τα όσια, αλλά μια επιδημία πανώλης του άλλαξε τα σχέδια· πέρασε με ψαρότρατα στην Κύπρο.
Γλυκιά που ήτανε η ζωή στη νήσο της Αφροδίτης! Το ξυνιστέρι έρεε άφθονο· γρόσια στο κεμέρι του είχε μπόλικα, μα φεύγανε τ’ άτιμα τόσο γρήγορα! Οι ντόπιες μορφονιές χρεώνανε τσουχτερά τα κάλλη τους. Τι να έκανε; Ό,τι ήξερε καλύτερα.
Διάλεξε τσούρμο ανάμεσα στους συντρόφους της καθημερινής κραιπάλης και φτιάξανε συνεταιρισμό. Ναυλώσανε ένα δικάταρτο πάρωνα και σαν ξανοιχτήκανε στα πέλαγα, μπαϊράκι σηκώσανε κουρσάρικο.
Κάμανε τακίμι με κάτι ανυπότακτους Σφακιανούς, μα οι Οθωμανοί της Κρήτης δεν αστειεύονταν, λεπίδι τους περάσανε. Κανείς τους δεν εγλύτωσε· γινήκανε όλοι Δροσουλίτες.
#121λέξεις, #121words, #flashfiction, #μικρομυθοπλασία, #Άσκηση_Γραφής, #Raskolnick
