Περσείδες
Η Σελήνη λικνιζόταν στους αργούς ρυθμούς του βαλς των αστεριών. Κρυμμένη πίσω από βαριά σύννεφα, παρατηρούσε με ανυπόκριτο θαυμασμό τους μαυροντυμένους ιππείς. Όταν σήμανε η ώρα, τους έδωσε το παράγγελμα. Οι ρωμαλέοι δαίμονες, σπιρούνισαν τ΄ατίθασα άλογά τους και ξεχύθηκαν ν΄ ανοίξουν την αυλαία των ουρανών. Με τις βαριές, δίκοπες σπάθες τους, οι θεράποντες του σύμπαντος, άρχισαν να χτυπούν με μανία τους κομήτες που βομβάρδιζαν τη νύχτα.
Τότε ήταν που βασίλεψε η αγωνία, στις καρδιές των ανθρώπων.
Τα ιδρωμένα κορμιά άρχισαν να χορεύουν στους δικούς τους, λάγνους ρυθμούς, την ώρα που οι Περσείδες έσχιζαν το σκοτάδι.
Τη στιγμή της ερωτικής κορύφωσης, κάποιων τα μυαλά σκοτείνιασαν. Άλλοι, οι περισσότεροι, πρόλαβαν να κάνουν της ευχή τους. Μεταμορφώθηκαν σε σταγόνες δροσιάς και εξατμίστηκαν στο άπειρο.
#121λέξεις | #121words | #flashfiction | #μικρομυθοπλασία | #Άσκηση_Γραφής |#Raskolnick | 121 Words
